Partisiz ve Birleştirici Cumhurbaşkanı Adayı Dr. Serdar Savaş, EVUK’un (Emperyalizm ve Memleketler arası Kapitalizm) ülkemizi zayıflatmak için kullandığı ‘serbest piyasa’ kandırmacasından sonra ikinci olarak yıllardır sürdürdüğü Türk toplumunu din üzerinden bölme faaliyetlerini açıkladı. Halka yönelik konuşma yapan Dr. Savaş şunları söyledi:
“10 Ocak 2022 Pazartesi günü yaptığım canlı yayında “Hayallerimizi gerçekleştirmek için adayım.” demiş ve sizlerle bir gelecek vizyonu paylaşmıştım. Bunu sağlamak için ise mevcut sistemi değiştirmek gerekiyor.
17 Ocak 2022 Pazartesi akşamı yaptığım konuşmamda ise “Sistemden geçinenler sistemi değiştirmezler.” diyerek kıymetli bir çelişkiye dikkat çekmiş ve bugünkü sistemi Emperyalizm ve Milletlerarası Kapitalizm’in (EVUK) denetim ve idaresinde olduğunu açıklamıştım.
24 Ocak 2022 günkü canlı yayınımda mevcut sistemin bize hür piyasa iktisadı olarak yutturulduğunu, bunun aslında halkımızı sömüren EVUK’un uyguladığı bir yabanî kapitalizm olduğunu anlatmıştım. Önerdiğim Ekolojik Toplumsal Piyasa İktisadı yaklaşımının asıllarını sizlerle paylaşmıştım.
Bugün de mevcut sistemden geçinenlerin kullandığı ‘İslamiyet ve laiklik’ kavramları üzerinde konuşacağım. Ben dinle, İslamiyet’le ilgili konuştuğumda “Hocam sen de mi dini siyasete alet ediyorsun?” diyenler çıkıyor. Bu arkadaşlarımızın bu akşam konuşmamı dinlediklerinde gayemin diğer olduğunu anlayacaklarını umuyorum.
Ben 24 yaşıma kadar ateist bir insandım. Bütün dinlere saygılı, onlara müsamahayla bakan lakin Allah inancı olmayan bir şahıstım. Bütün dinlerin kitaplarını okumuştum. Bunlar bana hitap etmemişti. 24 yaşında tanıştığım ve sonra yakın arkadaş olduğum bir cami imamının “Serdar Beyefendi, Kur’an-ı Kerim’i önyargılarınızdan büsbütün sıyrılarak okuyun!” teklifiyle aslında çok güç olan bu işi yapmaya çalıştım. Okuduğum her ayette daha evvel öğrendiklerim aklıma geliyor, ayeti önyargıyla değerlendiriyordum. Kendimi zorlayarak bundan kurtulmaya, her ayeti daha evvelce hiçbir şeyi bilmediğimi varsayarak anlamaya çalıştım. 2 yıla yakın süren bu çalışmamda üzerinde çalıştığım Kur’an-ı Kerim’in altını çiziyor, kenarına notlar alıyor, farklı ayetler ortasındaki ilgileri kuruyor, farklı kaynaklardan meallerine bakarak derinlemesine anlamaya çalışıyordum. 25 yaşını bitirdiğimde artık bir Müslüman olmuştum. Hani takliden değil tetkiken diye tanımlanan sistemle.
İnananlar açısından, öncelikle, Kur’an-ı Kerim’in, hoş Rabbimizin sevgili peygamberimize direkt vahyettiği bir kitap olduğunu anlamamız gerekiyor.
Artık çok kısaca tarihe bakalım:
Dördüncü halife Hz. Ali’yle savaşa giren Şam Valisi Muaviye’nin ordusu Kur’an yapraklarını mızraklarının ucuna takarak Hz. Ali ordusundaki askerlerin kendileriyle savaşmasını engellemiş ve 70 bin Müslüman’ı katletmişlerdir.
Daha sonra Hz. Ali’nin zehirli bir hançerle öldürülmesinden sonra halifeliği ele geçiren Muaviye kendisini ‘Halifetullah’ yani Allah’ın halifesi ilan etmiştir. Meğer ki Hulefa-yi Raşidin yani dört halife kendilerine Halifet-ü Resulillah yani Allah’ın resulünün halifesi yahut Emir-ül Müminin olarak adlandırmışlardı. Sözcük olarak halife, gerisinden gelen manasındadır. Dört halife peygamber efendimizin gerisinden gelen yöneticiler olarak kendilerini tanımlamışlarken Muaviye ve sonrasında bu makam Allah’ın halifesi haline getirilerek kendisine kutsallık atfedilen bir mevki halinde Müslüman kitlelere sunulmuştur. Böylelikle halifelik vazifesi emelinden saptırılmıştır.
Peygamberden sonra gelen dört halife şura yoluyla seçilmiştir. Yani, en uygun, liyakatli kişinin bu misyona gelmesi sağlanmaya çalışılmıştır. Meğer ki Muaviye kendisinden sonrası için de oğlu Yezid’i halife atamış ve bundan sonra bu misyon babadan oğula geçen bir hüviyete kavuşmuştur. Yani Muaviye ile birlikte liyakate bakılmaksızın ve toplumun görüşü alınmaksızın babadan oğula geçen bu konuma bir de kutsallık atfedilerek maksadından saptırılmış bir makam ihdas edilmiştir.
Hz. Ali ve peygamberimizin kızı Fatıma’nın çocuğu, sevgili peygamberimizin çok sevdiği torunu, Hz. Hüseyin ve yanındaki 72 yakını Kerbela’da Yezid tarafından öldürülmüştür. Halbuki ki Kur’an’da diğer bir Müslümanı öldürenin ebediyen cehennemde kalacağı açıkça belirtilmiştir. Şunu anlamamız lazım ki Kerbela’da katledilen yalnızca sevgili peygamberimizin torunu değil birebir vakitte vahiy dini İslam’ın ta kendisidir. Gerçek İslam Kerbela’da bitmiş ve İslam ismi altında Emevi siyaseti tarih sahnesine çıkmıştır. İşte bu uygulamalar İslam dininin sonu olmuştur.
Neden “Kerbela İslam dininin sonu olmuştur.” diyorum?
İslam’ın temelini oluşturan toplumsal unsurlar Kerbela’yla ortadan kaldırılmıştır. İslam’ın birinci koşulu olan adalet artık o günden beri ağza alınmamaya başlanmıştır. İkinci koşulu emanet yani inanç ve güvenlik ortadan kaldırılmıştır. İşin ehline verilmesini emreden liyakat uygulanmamıştır. Halkın faydasını, bugünkü türel tabiriyle kamu faydasını temel alan maslahat uygulanmamıştır. Danışmanın, kanıyı tabir etme özgürlüğünün, demokrasinin temeli olan istişare üzere yönetmek yani meşveret bırakılmıştır. Böylelikle İslamiyet, halifelik makamını elinde tutan hanedanların siyasi ve maddi güç aleti haline gelmiştir. Müslümanlık, şahsi ibadetlere indirgenmiş, asıl kıymetli olan toplumsal bildirileri yok edilmiş, özgür Müslüman iradesi ezilmiş ve hükümdara itaat ‘dini bir emir’ olarak toplumlara anlatılmıştır. Yani namaz kıl lakin adaletsizliğe itiraz etme, oruç tut ancak gelir dağılımındaki uçurumları görmezden gel, Hacca git fakat devleti yönetenlerin lüks ve gösteriş içerisinde yaşamalarına göz yum. İşte Emevilerle başlayan ismi İslam, özü şirk olan bir tertip bugün de devam etmektedir.
6 Kasım 2019’da yoksulluk nedeniyle siyanür içerek hayatlarına son veren 4 kardeş, halkının çoğunluğunun ve yöneticilerinin Müslüman oldukları söylenen Türkiye’de yaşıyorlardı. İslamın “Komşusu açken, tok yatan bizden değildir.” düsturu sanki Türkiye’de kendilerine Müslüman diyenleri ve Müslüman olduklarını sav eden yöneticileri hariç mi tutuyordu? 5 Şubat’ta Isparta’da donarak ölen yurttaşımızın mevt nedenlerinin gerisindeki toplumsal ve ekonomik kurallar Müslüman olduğunu söyleyen bir halkı ve yöneticilerini ilgilendirmiyor mu?
Kur’an-ı Kerim’de tekraren bu kitabın okunmak ve anlaşılmak için indirildiği belirtilmişken, tekraren “Anlamaz mısınız?” diye sorulurken neden biz Kur’an’ı anlamadan yüzünden okumayı öğrenir ve öğretiriz? Ne Kur’an’da ne peygamber efendimizin hayatında anlamadan Kur’an okumak diye bir kavram var mıdır? Bir grup Arapça sesler çıkarmanın sevap olduğu nerede yazmaktadır?
Kur’an-ı Kerim’e nazaran Müslüman olmak yaradılışın lisanını, yani bilimi anlamak, öğrenmek ve öğretmektir. Müslüman olmak, Kur’an bildirisini anlamak, öğrenmek ve öğretmektir. Müslüman olmak, yeterli için, yanlışsız için, hoş için çaba sarf etmektir. Müslüman olmak, hakikat ve dürüst olmaktır. Müslüman olmak Allah’ın insanı yaratma gayesi olan tekamül etmek, gelişmektir.
Pekala bunlar Kur’an’da açık bir formda anlatılmışken neden çocuklarımıza din eğitimi içerisinde öğretmiyoruz? Neden insanları bu kriterlerle değil de, bireyle Allah ortasında olması gereken namazla, oruçla kıymetlendiriyoruz? Devleti yönetenler adil olmak, fakiri korumak yerine gösteriş için Arapça sesler çıkarıyor ve eğilip kalkıyorlar. Bu davranışlar münafıklık, mürailik değil midir?
İslam’ın adalet, emanet, liyakat, maslahat, meşveret buyruklarının zıddını yapıp oruç tutmanın, namaz kılmanın, hacca gitmenin Müslümanlık olmadığını anlamamız gerekiyor ancak dinimizi anlamamızı istemeyen, dinimizin temellerini öğrenmemizden menfaatleri zedelenenler bu münafıklıklarına kendilerine kar elde etmek için devam ediyorlar.
Bizim dinimizde ruhban sınıfı Kur’an-ı Kerim’de açıkça yasaklanmışdır. Pekala bu yasağa karşın bu kadar pir, şıh, hoca, hoca efendi, molla nereden çıkıyor? Allah Kur’an iletisinin iletilmesi için rastgele bir fiyat alınmamasını, rastgele bir menfaat temin edilmemesini çok açık bir formda Kur’an-ı Kerim’de emretmişken bu bireylerin paralarını koyacak yer bulamayacak kadar güçlü olmalarını nasıl izah edelim?
Bakın! Size Kur’an’ın çok açık bir buyruğunu söyleyeyim:
“İhtiyacınızdan fazla olan çıkarınızı infak edin!” yani muhtaçlığı olanlara, kamu idaresine verin! Kur’an’da böylesine açık bir halde söylenmiş olmasına karşın zekatı kendi işlerine gelmediği için malın kırkta birine indirenlere Müslüman denilebilir mi?
Bizim artık İslamiyet’le şirki, Müslüman’la münafığı ayırt etme vaktimiz gelmedi mi?
Sevgili dostlar,
Laiklik, Kur’an’ın özünde olan bir unsurdur. Allah, Bakara Suresi’nde açık bir halde “İslam dininde zorlama yoktur.” demiyor mu? Allah, peygamber efendimize açık bir halde “İnsanları gerçek yola eriştirmek senin vazifen değildir, sen onların üzerinde bir zorba değilsin, sen fakat öğüt verensin, Allah dileseydi onlar ortak koşamazlardı. Biz seni onların üzerine bir bekçi kılmadık. Sen onların vekili de değilsin.” demiyor mu? Kafirun Müddeti “Sizin dininiz size, benim dinim banadır.” demiyor mu?
Pekala İslamiyet ismi altında insanlara zorla namaz kıldırmak, oruç tutturmak, bunu yapanların Allah’ın peygambere vermediği yetkileri kullanması değil midir? Allah isteseydi insanların hepsini namaz kılar , oruç meblağ bir formda yaratamaz mıydı? Bu zorlamaları yapanlar kendilerini Allah yerine koyarak şirke girmiyorlar mı? Allah’ın mükafat yahut cezasını elde etmek için bireyin özgür iradesiyle hareket etmesi bir Kur’an’ın buyruğu değil midir?
İşte İslamiyet’te olmayan din adamları sınıfını oluşturup sonra da İslamiyette olmayan zorlayıcı davranışlarda bulunan bu şahıslar büsbütün Kur’an’a karşı davranışlarda bulunmaktadır. Bunlar dindar değil kendi menfaatlerini sağlamak üzere dinci şahıslardır. Artık dindarla dinci kavramlarını birbirinden ayırmamız gerekir.
Sevgili dostlar,
Laiklik, İslamiyet’in de özünde olan, dine karşı değil dinin kesimi olan bir uygulamadır. Lakin toplumumuzda laikliği din aykırısı üzere gösteren iki uç vardır. Bunların birincisi anlatmaya çalıştığım dincilerdir. Zira Kur’an’da anlatıldığı biçimiyle adaletin, toplumsal adaletin, demokrasinin uygulandığı laik bir devlette dinciler Müslümanları kandıramazlar. O nedenle dinciler laikliğe karşıdır.
Laikliğe karşı olan ikinci bir küme ise laikperestlerdir. Bunlar laikliği dinsizlik olarak gösteriyor, İslam inancını küçük görüyor, Müslümanları aptallar olarak nitelendiriyorlar. Bunlar insanların inançlarına, dinlerine ve ibadetlerine müdahale etmeyi, insanları kendi görüşleri doğrultusunda şekillendirmeyi kendilerinde bir hak olarak görüyorlar. Laikperestler gerçek laikliği göz gerisi ederek kendi inançsızlıklarını topluma dayatmaya çalışıyorlar.
Halbuki ki Türk toplumunda İslam’ın çizdiği laiklik çerçevesi içerisinde dinlerini yaşamak isteyen on milyonlarca Müslüman olduğu üzere, Atatürk’ümüzün İslam’ın temellerine uygun olarak tanımladığı laiklik prensipleri çerçevesinde, oburlarının inançlarına saygılı, seküler ömür üslubunu benimsemiş milyonlarca yurttaşımız da var.
Laikperestler birden fazla vakit kendilerini Atatürkçü olarak tanıtırlar. Meğer ki bunlar Atatürkçü değil Atatürkçülük’ten geçinen şahıslardır. Nasıl ki dinciler, dindar değil dinden geçiniyorlarsa laikperestler de Atatürkçü değil Atatürkçülük’ten geçinenlerdir.
Mustafa Kemal’in vefatından sonra toplumumuzu kamplara ayrıştırmak isteyenler iki uçtan toplumu çekerek germekte ve kutuplaşmaya yol açmaktadır. Türkiye üzerinde emelleri olan iç ve dış mihraklar bu bölünmeyi destekleyecek faaliyetlerde bulunmaktadır. Bunun da emperyalizmin ve milletlerarası kapitalizmin bir oyunu olduğunu görmemiz gerekiyor. Türkiye’de dinden geçinen dinciler hep İngiltere ve Amerika ilişkili olmuşlardır. İşin enteresan yanı mütedeyyin yurttaşlarımızı cehaletle suçlayanların da tıpkı ülkeler tarafından destekleniyor olmalarıdır.
Artık bunların farkına varmamız, nasıl bir oyuna alet edildiğimizi görmemiz gerekiyor.
Sevgili dostlarım
İslamiyet’te mezhep diye birşey yoktur. Kur’an-ı Kerim’de Sünnilik, Alevilik, Şiilik yoktur. Bunlar Kerbela’dan sonra gelişmiş siyasi bölünmelerdir. Ülkemizi zayıflatmak için kullanılmış ve kullanılmakta olan Alevilik-Sünnilik ayrımı da Kur’an dışı bir bölücü uygulamalardır.
Bana, “Hocam, siz cumhurbaşkanlığına adaysınız, dini bahislere girmeyin!” diyorlar. Yani ben dincilerin ve Atatürk’ten geçinenlerin maskelerini düşürmeyeyim mi? Yani ben Mustafa Kemal’in vizyonundaki insan haklarına dayalı, laik, toplumsal bir hukuk devleti haline gelmemiz için uğraş etmeyeyim mi?
Ben cumhurbaşkanı olduğumda okullarda din eğitimi mecburî bir ders olacak. Bu derste öğrenciler bütün dinlerin tarihini, özelliklerini öğrenecekler. Bu ders, objektif ve bilimsel olarak dinlerle ilgili bilgi verecek, farklı inançlara karşı saygılı olmayı ve farklı inançların birlikte huzur içerisinde yaşayabileceğini öğrencilerimize gösterecek. Eğitim sistemimizde ayrıyeten seçmeli olarak din öğretimi dersleri olacak. Lozan Antlaşması’yla, Müslüman olmayan yurttaşlarımızın din özgürlükleri, ibadetleri ve din eğitimleriyle ilgili düzenlemeler yapılmıştır. Bu nedenle okullarımızdaki seçmeli din öğretimi dersleri İslam inancını benimsemiş yurttaşlarımız için yapılacaktır. Bu derslerde dinin kaynağı olarak Kur’an-ı Kerim temel alınacak, Kur’an’daki İslam, çocuklarımıza öğretilecektir.
Laik bir devlette din öğretiminin olamayacağını savunanlar var. Bunların küçük bir kısmının bu kanıyı uygun niyetle savunduklarına inanıyorum. Fakat büyük bir kesim gerçek Kur’an iletisinin, adaletin, dürüstlüğün, doğruluğun, liyakatin, toplumsal adaletin, kamu faydası prensibinin ve meşveretin yani demokrasinin İslam’ın temel kuralları olarak çocuklarımıza öğretilmesini istemiyorlar. Zira bu türlü bir eğitim sonucunda dincilerin ve Atatürk’ten geçinenlerin mefaat kapıları kapanacak.
Cumhurbaşkanlığım sırasında Diyanet İşleri Başkanlığı siyasi müdahalelerden korunmuş olarak yapılandırılacaktır. Bu yapının dincilerin düzmece İslamının elinden kurtulması ve Kur’an’daki İslam’a nazaran faaliyet göstermesi sağlanacaktır. Cemevi ve mescitler ortasındaki farklı tüzel ve idari uygulamalar ortadan kaldırılacaktır.
Ben konuşmalarımda iki Mustafa’ya referans veriyorum. Birisi İslam’ın bildirimini yapan Muhammed Mustafa, oburu Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Mustafa Kemal Atatürk’tür. Her iki Mustafa da insan haklarını, adaleti ve toplumsal adaleti, liyakati, dürüstlüğü, kamu faydasını, demokrasinin temellerini sunmuşlardır. Bu iki insanı birlikte andığımızda onların unsur ve vizyonlarını paylaştığımızda dinden geçinenlerle Atatürkçülük’ten geçinenler rahatsız olurlar. Zira bu yaklaşım onların maskelerini düşürür, hırsızlıklarını, münafıklıklarını, milletimiz ve devletimizle ilgili yıkıcı emellerini ortaya koyar. Halbuki ki halkımızın çok büyük bir çoğunluğu Muhammed Mustafa’ya da, Mustafa Kemal’e de sevgiyle ve hürmetle bağlıdır. Ben cumhurbaşkanı olarak halkımızın gücünü emen, adalet ve barış içerisinde huzurla yaşamamızı engelleyen bu kutuplaşmaları, bu yapay ayrılıkları ortadan kaldıracağım.
Ekolojik Toplumsal Piyasa Ekonomisi’ne geçmek nasıl ki EVUK’un yani emperyalizmin ve milletlerarası kapitalizmin en temel oyunlarından birini bozacaksa gerçek laik, inançlara saygılı ve onları koruyan iki Mustafa’yı da gönüllerimizde ve akıllarımızda yaşatan din anlayışımızla EVUK’un yarattığı dini tansiyonları de ortadan kaldıracağız.
Bir sonraki değerlendirmemde EVUK’un etnik kimlikler üzerinden düzenlediği oyunu sizlerle paylaşacağım.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı